inloggenErvaringsverhaal Marieke
Marieke is net opnieuw zwanger, nadat het twee keer misging. Voordat ze aan vruchtbaarheidsbehandelingen mocht beginnen, moest ze eerst dertig kilo afvallen. “Ik ben een jaar lang vreselijk aan het knokken geweest.”
Marieke: “Vorige week hebben we de eerste echo gehad, toen ik zeven weken zwanger was. Heel bijzonder, maar ik ben ook nog behoorlijk bang. Ik heb hiervoor een miskraam bij zes weken gehad en ik ben een kindje verloren doordat met vijftien weken mijn vliezen braken. Wie zegt mij dat het nu goed gaat?”
In behandeling
“De geboorte van Naomi, drie weken nadat mijn vliezen braken, heeft me erg aangegrepen. Ze zag er al als een echt mensje uit. Juist door haar geboorte ontdekte ik wat het is om moederliefde te voelen. Ik heb het bijna in handen gehad, zo voelt het. Ze is nooit vervangbaar, maar het gemis van een kindje kwam door haar geboorte nog harder binnen. Daarom wilde ik toch snel opnieuw in behandeling gaan. Want zo maar zwanger worden, dat lukt bij ons niet.”
Te zwaar
“Voordat mijn man en ik trouwden, wist ik al dat ik PCOS had. Toen we getrouwd waren en een huis hadden gekocht, ben ik meteen gestopt met de pil. Maar als je PCOS hebt, is er vaak ook minder vaak of helemaal geen eisprong. De gynaecoloog waar ik al kwam vanwege buikpijn door cystes, vertelde me dat hij me niet mocht helpen met mijn kinderwens omdat ik te zwaar was. Ik was pas 23, dus hij vond dat ik mezelf makkelijk een jaar kon geven om eerst af te vallen.”
Afvallen
“In een half jaar tijd ben ik op eigen houtje zo’n vier kilo afgevallen. Voor mijn gynaecoloog was dit het bewijs dat ik in ieder geval de discipline had om af te vallen. Ik mocht meedoen aan een programma waarin vrouwen met PCOS werden begeleid om af te vallen. Eerst moest ik 10% van mijn gewicht afvallen. Dan zou de eisprong namelijk vanzelf weer op gang kunnen komen. Ik heb toen vreselijk gehuild; ik wist niet hoe ik dat voor elkaar kreeg. Maar mijn wens was zo groot, ik móest wel.”
Zwanger
“Hoewel ik uiteindelijk dertig kilo af ben gevallen, kwam mijn eisprong niet op gang. Ik moest hormonen gaan slikken, steeds iets meer, maar er gebeurde niets. Daarna ben ik gestart met mezelf injecteren met hormonen. Dat was geen pretje; het brandde en mijn buik werd blauw van al die prikken. De eerste ronde was ik wel meteen zwanger. Helaas eindigde dat met zes weken in een miskraam. De tweede ronde na de miskraam werd ik weer zwanger, alleen is dat toen bij vijftien weken misgegaan. Door alle spanningen ben ik helaas ook weer aangekomen. Gelukkig mocht ik wel weer beginnen met een nieuwe behandeling.”
Knokken
“Nu ben ik dus weer zwanger, dus mét behandelingen blijk ik gewoon super vruchtbaar te zijn. De onzekerheid of ik wel zwanger kan worden, die ik in het begin had, is helemaal verdwenen. Die heeft dus helaas wel plaatsgemaakt voor de angst of alles goed blijft gaan. Ik ben een jaar lang vreselijk aan het knokken geweest om af te vallen, maar het was het wel waard. Anders had ik nooit een behandeling gekregen. Een kinderwens is zo’n oerwens, die maakte me sterker dan ik ooit had gedacht.”
Meer over het verband tussen overgewicht en PCOS lees je in dit artikel.