E.P.

Het was voor ons geen makkelijke weg. We begonnen er in 2009 al over na te denken (wetende dat het niet vanzelfsprekend zou zijn voor ons) en onze eerste IVF-poging was in 2012. Nu, in 2018 hebben we onze laatste poging gehad. We wilden hoe dan ook na dit jaar niet meer doorgaan. Het is erg slopend en duur. Het resultaat is onze tweede aanhoudende zwangerschap. We hadden in 2015 al geluk en wilden heel graag vanaf dag 1 al een tweede kindje. 

We zijn ons er sterk van bewust dat het zonder andere donatrices nooit had gekund; en geld geven aan andere mooie doelen zit er voor ons niet zo in, dus wat is er dan mooier dan je dankbaarheid te tonen door aan Moeders voor Moeders mee te doen? 
Iedereen kan iets voor een ander doen. Het hoeft geen groot gebaar te zijn en het hoeft niet altijd tijd of geld te kosten. Je haar, een eicel of zaadcel, of zelfs je urine of bloed doneren kan ook. 
We zijn blij dat het er voor ons op zit. Nooit meer IVF en alle verdriet van een mislukte poging. (We nemen even aan dat we deze zwangerschap mogen houden en dat er een gezond kindje uit komt.) 
Het lastigste aan meedoen met Moeders voor Moeders vond ik de vreselijke geur van het conserveermiddeltje dat in de flessen zit, haha! Ik deed er alles aan om het niet te ruiken! 

Bij mijn eerste donatie in 2015 hield ik het door de stress van de IVF, mijn baan en ook dat geurtje, niet langer dan een paar weken vol. Nu ben ik blij te melden dat ik de hele periode mee heb gedaan. Elk plasje telt! ;-) 

Hopelijk worden er veel stellen mee geholpen, zodat ook zij kunnen beslissen of ze een kind willen en die droom laten uitkomen. Zoiets vanzelfsprekends voor de een, zo'n moeilijke weg voor de ander. 
Sterkte, succes en veel geluk aan iedereen.