Vruchtbaarheidsbehandelingen: welke zijn er en wat houdt het in?

OI: Ovulatie-inductie

Deze behandeling is voor vrouwen die geen of een heel onregelmatige ovulatie (eisprong) hebben. Bij deze behandeling krijg je hormonen toegediend in de vorm van tabletten of injecties die zorgen voor de rijping van een eitje en een eisprong stimuleren.

IVF: In-vitro Fertilisatie

In-Vitro Fertilisatie wordt ook wel reageerbuisbevruchting benoemd en betekent letterlijk ‘bevruchting in glas’. De bevruchting vindt namelijk buiten je lichaam plaats. Voordat dit gebeurt krijg je een hormoonbehandeling, met als doel meerdere eitjes te laten rijpen. Als de eitjes voldoende gerijpt zijn worden ze door middel van een holle naald uit de eiblaasjes (follikels) gezogen. Dit wordt follikelpunctie genoemd. De eitjes en de zaadcellen worden vervolgens bij elkaar gebracht in een glazen bakje, waarbij er hopelijk een eicel en zaadcel samensmelten tot een embryo. Het embryo wordt vervolgens teruggeplaatst in de baarmoeder en wanneer deze zich innestelt, ben je zwanger.

ICSI: Intra-cytoplasmatische-sperma-injectie

ICSI lijkt op IVF, maar de werkwijze in het laboratorium is net even anders. Bij een ICSI-behandeling wordt namelijk voor elke eicel slecht één zaadcel gebruikt. De zaadcel wordt rechtstreeks in de eicel geïnjecteerd. Wanneer er een bevruchting plaatsvindt wordt het embryo, net als bij IVF, binnen enkele dagen teruggeplaatst in de baarmoeder.
ICSI wordt vooral toegepast wanneer blijkt dat de zaadkwaliteit van je partner onvoldoende is.

IUI: Intra-Uteriene Inseminatie

Bij IUI wordt het zaad eerst bewerkt om deze vervolgens, tijdens de eisprong, terug te plaatsen in de baarmoeder. Een IUI-behandeling kan plaatsvinden tijdens een natuurlijke cyclus maar het kan ook zijn dat je hormonen toegediend krijgt die de rijping van de eicellen stimuleren. Als de eiblaasjes groot genoeg zijn wordt de eisprong opgewekt en wordt het zaad door middel van een dun slangetje in de baarmoeder geplaatst.

KID: Kunstmatige Inseminatie Donorsperma

Deze vruchtbaarheidsbehandeling is geschikt wanneer het zaad van je partner van slechte kwaliteit is of als hij helemaal geen zaadcellen produceert. Bij deze vruchtbaarheidsbehandeling wordt namelijk het sperma van een donor gebruikt en door middel van een dun slangetje in de baarmoeder gebracht. Deze behandeling is dus ook mogelijk wanneer je geen partner hebt.

Eiceldonatie

Wanneer je als vrouw onvruchtbaar blijkt te zijn, maar wel een functionerende baarmoeder hebt, kan eiceldonatie een optie zijn. Er worden dan eicellen van een donatrice samengebracht met de zaadcellen van je partner en deze worden bij jou teruggeplaatst. Voor deze behandeling is een IVF-traject noodzakelijk.

MESA, PESA of TESE

Het kan voorkomen dat zaadcellen niet met de zaadlozing mee naar buiten komen. Bijvoorbeeld vanwege een verstopping die is veroorzaakt door een infectie. Maar dit wil niet betekenen dat je partner geen werkende zaadcellen heeft. Het kan zijn dat de zaadcellen in de bijbal of zaadbal achterblijven. Door middel van een MESA-, PESA- of TESE-behandeling worden de zaadcellen uit de bijbal gehaald. De vrouw zal bij deze methode een IVF-behandeling krijgen.

IVM: In-vitro Maturatie

Bij IVM worden onrijpe eicellen uit de eierstokken gehaald om deze vervolgens in het laboratorium tot rijping te brengen. Hierdoor hoef je als vrouw geen extra hormonen tot je te nemen, wat minder belastend is. Daarnaast is er minder kans op overstimulatie.

Vruchtbaarheidsbehandelingen en werk

Het ondergaan van een vruchtbaarheidsbehandeling kan veel tijd kosten. Tijd waarin je normaal gesproken aan het werk zou zijn. Wellicht vraag je je af hoe je dit moet combineren.

Gelukkig hebben werknemers die bezig zijn met een vruchtbaarheidsbehandeling op grond van de Wet Arbeid en Zorg (WAZO) recht op verzuimverlof, tenzij anders afgesproken. Tijdens dit verlof moet de werkgever het loon doorbetalen, maar eventuele onkostenvergoedingen mogen wel stopgezet worden.